Opgesloten
Geen uitweg meer te vinden
Geen deur die nog open staat
Het was dood & leven dat ik beminden
Onder mijn voeten is het de wereld die vergaat
Binnen vier muren
Boven en onder nog twee andere
Hoe lang gaat het nog duren?
Wanneer gaat er iets veranderen?
Leven valt me te zwaar
Dood is niet te doen,
Waar ik me nu bevind is daar,
Waar ik leef als een dode.
Elizabethh: | Maandag, februari 09, 2004 13:09 |
Gelukkig weet je dat dood niet de juiste weg is...maar zoek niet...voel wat je voelt, voel wat je wilt, voel wat je nodig hebt om verder te gaan...geef liefde...voel liefde...voel geluk...voel hoe gelukkig je bent....voel de gevoelens en die zullen je mee nemen naar de diepste in jouw...waar je gevoelens naar licht..verlangen en zeker niet naar verdriet.. Liefs Elizabeth. |
|
Caroline van Geel: | Zondag, februari 08, 2004 22:58 |
Mooi geschreven en herkenbaar, ik voel me soms ook alsof ik al dood ben. Kus Caro | |
Boudaatje: | Zondag, februari 08, 2004 22:53 |
mmm mooi dichtie...midden in de twee staan is moeilijk te verdragen...omdat je niet weet welke kant je kiezen moet... hopelijk vind jij die vlug knuffs |
|
Auteur: Darkdevils-night | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 08 februari 2004 | ||
Thema's: |