Ik zie het herfstblad vallen,
in het groen van de aanstormende lente,
struikel over de zwoele zomerbries,
terwijl ze speelt met de sneeuw,
Zie de vuurrode ochtendlach,
ontwijkend voor de late avond
in de ban van de trage middag,
zie ik haar terrein verliezen aan de nacht,
Beproef de werkelijkheid als fictie,
en laat mijn dromen planten,
op de grond van mijn poreuze gedachtes,
in een bos van waarheden.
superkipje: | Maandag, februari 02, 2004 16:23 |
Is het geen prachtige tijd, zo balancerend op de rand van de lente? Mooi gedicht, vooral de titel, hihihi | |
Oorlam: | Maandag, februari 02, 2004 16:21 |
mooie krachtige beelden.. ochtendlach?:)) bestaat die??:)) |
|
Auteur: Evi | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 02 februari 2004 | ||
Thema's: |