je dook als zon door glas
ik ontmoette je op weg
de richting was vergeten
ik heb al die tijd geweten
wat vroeger is gezegd
ik koos de ruimte
voelde hoe nabij je was
je dook als zon door glas
toen we in ijlte kruisten
eeuwen huisden in je geest
tijd was slechts passant als
zand dat tot woestijnen waaide
je keek me aan en zwaaide
de hemel was voor mij te ver
jij kierde door zijn deuren
ik zocht de warmte van je lijf
verbaasd door onbekende geuren
we reiken over mensen heen
zien hun sporen door de jaren
we kunnen ze niets geven omdat
de lucht te zwaar is om te leven
wil melker
31/01/2004
kokkie: | Dinsdag, februari 03, 2004 10:12 |
hmm heb een beetje moeite om hier het thema liefde in te plaatsen.... liefs angela |
|
M@ri@: | Zaterdag, januari 31, 2004 17:14 |
schitterbare prismaglans ontloken hemels kleuren in passioneel vrijdans vol liefdevolle geuren liefs *boselfje* |
|
MayadeBij: | Zaterdag, januari 31, 2004 14:01 |
GOEDEMORGEN!! Wat 1 juweeltje zo op de druilerige zaterdag; heerlijk wakker worden zo! Kus. | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 31 januari 2004 | ||
Thema's: |