Mijn Hartje vroeg nog lief: ‘Steel mij niet’
Want wat is iemand nu zonder hart?
Maar mijn Hartje werd gekaapt door Gevoel
En sindsdien ben Ik verward
Het wist dat Het verloren zou lopen
In een doolhof van geweven Gevoel
En Het zou niet meer weten wat te doen
Want Het voelt niet meer aan wat Ik bedoel
Maar mijn Hartje kwam dat ander Hartje tegen
Dat zelf gaan lopen was
’t Was liefde op het eerste gezicht
en men Hartje z’n gevoel van heimwee genas…
Mijn Hartje is nu bij zijn Zielsmaatje
En het voelt er zich thuis
Het is te hopen dat Ik nu ook heel snel
In Zijn Gevoel verhuis…
Dan vormt alles samen één mooi Geheel
En later weet Ik zeker dat
Jij mij zult zeggen
Dat Ik uiteindelijk Jouw Hartje gestolen had!