Sjoeke,
Weet je nog toen je me zei,
Die éne dag in de maand mei.
Je ogen keken recht naar mij,
Een zachte zoen leek heel dichtbij.
Ik zie je graag ze je heel bedeesd,
Het leek een beetje gevreesd.
Dit was echter ongegrond,
Ik gaf je meteen een kus op de mond.
Je maakte me zo blij,
En ik kwam wat dichterbij.
Een knuffel en wat tederheid,
En ik was meteen verleid.
Dit is misschien al een hele poos geleden,
Maar toch is dit nog geen verleden.
Elke keer ik je zie,
Voel ik nog altijd die magie.
Dat prille verliefde gevoel,
Het is dat wat ik bedoel.
Hopelijk voel je dat zelf ook,
En is het niet opgegaan in rook.
Toch denk ik dat het nog in je leeft,
Omdat je heel erg veel om me geeft.
Door al wat we hebben doorstaan,
Zijn we toch voor elkaar gegaan.
Zo zagen we in één ruk,
Dat het bestaat, diep geluk,
Altijd voor elkaar kiezen,
Ik wil je echt nooit verliezen.
Toch mis ik je heel vaak,
Dat is wel een erge zaak.
Als ik je wat meer bij je zou kunnen zijn,
Dan straalt m’n hart van zonneschijn.
Hopelijk blijven we voor altijd bij elkaar,
Voor mij part de komende 100 jaar!
M’n liefde voor jou is heel apart
Ik zie je graag met heel m’n hart