Ik ren over een weg
En ik blijf maar rennen
Het is zo uitzichtloos
Er lijkt geen einde aan te komen
ik blijf maar rennen
langs de kant mensen die je aan kijken
langs de kant mensen die je teleurstellen
langs de kant mensen die je laten vallen
langs de kant mensen die zeggen je doet iets fout
ik blijf staan en zie de mensen kijken
ik blijf staan en zie hoe ik ze teleurstel
ik blijf staan en zie hoe ik val
de moed is weg
en dan valt mijn levenloze lichaam op de weg
Elizabethh: | Dinsdag, mei 04, 2004 12:42 |
Je kan rennen, heel hart weg rennen, maar voor wie zou je dan weg moeten rennen, voor je zelf, waarom dan! voor anderen, waarom dan! Als je niet jezelf kunt zijn, waarvoor leef je dan! Als je niet jezelf kunt zijn, waarom leef je dan! Mensen kunnen kijken, mensen kunnen praten, maar jij leeft voor jezelf en niet voor anderen, mensen kunnen denken en doen, maar jij bepaald hoe je wilt leven en hoe je wilt zijn... Mooi gedicht, om mensen dieper laten na denken over hun leven....< |
|
Brinkieloontje: | Woensdag, januari 21, 2004 17:21 |
Ik hoop echt niet dat dit ooit werkelijkheid zal worden!!! Ik zou het echt vreselijkvinden.. jou lichaam hoort te leven hoor!!! echt cker weten..!!!!! met je lieve vriedn en al je talenten en jou liefde die je voro zoveel mense hebt!! kop op he!!! XXXXXXXxxx ILona |
|