Jouw woorden
bevangen in verwijten
die mij laten spreken
daar hun betekenis
langzaam te wijten is
aan treurige gebreken
Enkel wat gemompel
in doodse stilte
waar jij als dove
in gehoorde kilte
niet aan wil geloven
Ik als medemens
al eerder vermoord in waanzin
pak jouw betekenisvolle hand
waarmee ik de verplichting heb
te zoeken
naar jouw verloren verstand
Eenmaal vergeven
en in woorden uitgesproken
moet je mij verjagen
voordat ik eeuwig
in je hoofd zal rondspoken…
meisjuh: | Vrijdag, januari 09, 2004 19:43 |
mooi geschreven zeg ! liefs, pricilla |
|
Caroline van Geel: | Vrijdag, januari 09, 2004 19:17 |
Weer hartstikke mooi geschreven, kus Caro | |
Auteur: sorriso promise | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 januari 2004 | ||
Thema's: |