mijn vriend lieven zei me man waarom waarom
blijf je zo moeilijk doen waarom schrijf je niet
een goed boek bijvoorbeeld een bestseller een roman
daar is toch niks mis mee zoek een nieuw idee werk
het uit en verkoop het waarom doe je niet
normaal waarom blijf je van die moeilijke
afgrijselijke onbegrijpelijke gedichten schrijven
niemand heeft daar iets aan je kunt beter
normaal doen je hebt talent zat zit niet
op je luie kont als de beruchtste vlaamse
zombie kniesoor zielepoot wat heb je daar nou aan
ja en dan vind je dat vergeten bandje
zegt johnny mathis vergeet jezelf man je schrijft
alsof je er zelf niet in gelooft jouw gedichten
nog nooit zag ik zo een troep miserie je schrijft
voor de anderen man voor het geld voor de aandacht
voor de glitter kijk naar mij man en hij spreidt
zijn vlezige gouden vingers in de felle schittering
van het kunstlicht word entertainer vergeet jezelf kom
uit je hoek vergeet je pruilliedjes stap in het
voetlicht
mijn vriend lieven zei me jij lijkt wel een autobaan
op de maan je gaat nergens naartoe
(bij ‘Johnny Mathis’ Feet’ van American Music Club)