Lotsverfilming
Spreek je ware woorden
Gecompliceerd met een vleugje hoop
Waartoe gehele zinnen
De bedoeling van zouden wegvagen
Zal je door verbondenheid te tergen
Je ware ziel voor mij verbergen
Doordat je je eigen gevoelens
Niet meer kunt verdragen
Geef jij de behoefte van de ziel
Kans om in eerbied te ontplooien
Of laat jij liever smeltend ijs
Door hitte verder dooien
Het antwoord staat immers al vast
In de film van het onze, dat vergaat
Jij zal niet spreken noch weten
Waar de hartslag overslaat
Beloften maken immers schuld
Ze vertekenen het beeld
En is niet met zekerheid te zeggen
Wanneer het lot weer verderspeelt..
. . . . . .
Caroline van Geel: | Zondag, januari 04, 2004 21:28 |
En weer supermooi, ben niet anders gewend van jou, kus Caro | |
Oorlam: | Zondag, januari 04, 2004 18:29 |
mooi gedicht & volle zalen! | |
Vinkje: | Zondag, januari 04, 2004 16:59 |
Weer sprakeloos. Prachtig. Liefs, |
|
Auteur: sorriso promise | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 04 januari 2004 | ||
Thema's: |