het is zo moeilijk je nu uit teleggen,
wat ik vanbinnen precies voel.
het nu in woorden brengen,
wat ik met mijn gedrag bedoel.
ik voel angst om je te verliezen
en heb het gevoel dat jou liefde doofd.
maar ook dat je me zal bedriegen,
dus jaloezie zit in men hoofd.
ze is mooi en lief
en leuk op de kop toe.
ze is nu je hartedief
en mij ben je gewoon moe.
ik hoop dat je op'n keertje zegt,
dat je me nog graag ziet
en er voor ons een toekomst is weggelegt,
zonder mijn jaloezie en verdriet.
heb je het nu een beetje verstaan,
waarom ik soms zo doe.
of spreekt het je niet aan
en ben je me echt moe?