Weekgedicht
Als zij gaat liggen,
in haar kille, kleine bed.
Wil zij niet slapen,
daar heeft ze haar zinnen niet op gezet.
Als zij gaat liggen,
onder het kille, koele deken.
Wil zij haar ogen niet sluiten,
maar de stilte met haar stem doorbreken.
Als zij gaat liggen,
in het kille, donkere schijnsel van de maan.
Wenst steeds steeds de uren,
dat ze eindelijk weer op mag staan.
Als zij gaat liggen,
en in een kille, enge droom beland.
Wil ze zich bevrijden,
en voelt ze zich aan de dood verwand.
Als zij gaat liggen,
in de kille mist van haar gedachte.
Beseft zij zich steeds weer,
dat het leven alles bracht,
behalve dat wat zij ervan verwachtte.
Auteur: Rimjam | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 26 december 2003 | ||
Thema's: |