Ik belde je op,
om te zeggen dat het me spijt.
Toch wil ik geen misbruik maken,
van je weinige vrije tijd.
Hetgeen tussen ons gebeurde,
ligt nu in het verleden.
Om dat te voorkomen?
heb ik dikwijls gebeden.
Iedere avond zat ik
met mijn handen gevouwen.
Ooit dachten we zelfs
aan trouwen.
Zovele dingen gingen
in onze relatie verkeerd.
Ik heb er zelf wel
heel veel van geleerd.
Mijn volstrekte vertrouwen,
is niemand meer waard.
Nog liever zit ik
alleen bij de haard.
De pijn die een breuk meebrengt,
is fenomenaal.
Maar waarom vertel ik je
dit nog allemaal?
Jij wou van mijn liefde immers
niets meer weten.
Maar ik,
ik kan jou maar niet vergeten.
black-panter: | Dinsdag, juli 13, 2004 16:43 |
mooi geschreven, echt superrr, jij verwoord mijn gedachten, echt zo mooi... maa rkoppie op he? er zijn nog mee rmooie dames, en mooie liefdes die voor je klaar liggen.... echt waar liefs mirjam |
|
bieke: | Woensdag, december 03, 2003 22:35 |
Iets wat mooi en oprecht was, vergeet je zomaar niet. En blijft hangen je verdere leven.... Bieke, |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2003 | ||
Thema's: |