Een lichaam, zo sterk als een beer,
maar door je ziekte uiteindelijk toch zo teer.
Een wijsheid, niet te evenaren
Een wilskracht, haast niet te bedaren
een vechtlust, bijna niet te temmen,
alleen iets bovenmenselijks
kon dit leven remmen.
Je hebt nu je rust gevonden
en begint hierboven een nieuwe start,
maar hier zullen we je niet vergeten
want je hebt een bijzonder plekje in ons hart
hoe je voor iedereen klaarstond
met een lach op je gezicht
en daarom hebben we dit gedichtje naar jou gericht.
ik ga je erg misse want in jou kon ik me ni vergissen,
je stond er steeds voor mij en ik was ongelooflijk blij
ik ga je nooit vergeten
want jij zit voor altijd
in mijn leven....
°xxx°
Je kleindochter
Sarah