Je zal het wel een onbegrepen
vrouwenhart gaan noemen.
En ontkennen kan ik het niet.
Want gevoelens werden heen en weer
geslingerd tussen illusies en desillusies,
pijn en ook verdriet.
Ze vergezelden me
naar het zoeken van het ideale.
Wat ik dacht, dat ik het toen had gevonden
maar niets bleek minder waar,
want het was jij die me het weer ontnam.
En al dacht ik mezelf te kennen,
ieder keer opnieuw heb ik twijfels,
En hoe ik ook probeer,
Het lukt me maar niet te ontdekken
Wie of wat ik voor je ben.
Eric Van Aelst: | Maandag, november 24, 2003 21:52 |
Het maakt alleen maar uit, wie je voor jezelf bent Bieke! Liefs, |
|
green eyes !: | Maandag, november 24, 2003 09:41 |
het is soms moeilijk met onzekerheid te leven, niet opgeven, het klaart wel op, ;) knuffie |
|
xavion: | Zondag, november 23, 2003 22:33 |
geduld is het enige wat wensen vervult... Sterkte en liefs, XaVioN |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2003 | ||
Thema's: |