Eenzaam en verlaten schrijf ik deze woorden
op papier. Ik wil je omhelzen, maar je bent
niet hier. Als ik terugblik op ons verleden, voel
ik me ongelukkig voor het heden. Ik zie een
foto uit vroegere uren, zo veliefd en heel
gelukkig, maar het mocht niet eeuwig duren.
Hier zit ik dan, helemaal alleen, zonder jou
aanwezigheid om mij heen. Misschien moet ik
proberen je te vergeten. Maar ik besef dat
dat onmogelijk ism want elke dag weer voel ik
dat vreselijke gemis. Tranen in mijn ogen,
tranen van verdriet. Ik wst niet dat het zo'n
pijn zou doen toen jij mij verliet.
Met mijn ogen open of dicht, iedere keer nog
zie ik jou gezicht. Hoor nog steeds jou
stem en je lieve lach. Jij heb me verlaten. maar
ok voel de pijn nog elke dacht.
Nu moet ik proberen door te gaan, maar ik kan
het niet, daarvoor voel ik veel te veel
verdriet. In mijn hart allen nog maar die
vreselijke pijnk omdat ik zo graag weer met
jou zou willen zijn. Dat ik nog steeds van je
hou is mij nu wel duidelijk, maar voor jou
waarschijnlijk onbegrijpelijk. Ik bestef heel
goed dat ik je verdriet heb aangedaan
en daardoor zal ik misschien wel nooit meer
naast jou zijde staan.
Misschien ben ik je nu wel voor altijd kwitj,
maar geloof me als ik zeg dat het me heel erg
spijt. Allen met spijt kun je liefde helaas niet
terugwinnen, daarom voel ik ook die extra pijn
vanbinnen. Je kreeg van mij niet de liefde
zoals het hoort, maar ik weet nu zeker dat
mijn hart alleen aan jou toebehoort. Mijn
liefde voor jou is nog steeds niet voorbij, al is
er misschien geen hoop meer voor mij.
Graag zou ik mijn hart weer aan je willen
geven en je willen laten zien hoeveel ik van je
hou. Of his het nu te laat, mijn gevoel van
berouw? Jou pijn doen is de grootste fout uit
heel mijn leven, Ik ril, ik voel me beven. Alle
nachtn zijn zo koel en kil. Nee, dat is niet
wat ik in mijn toekomst wil. Dat ik me
groot hou, is alleen maar schijn, want
een leven zonder jou zou voor mij het einde van
mijn leven zijn !!!!!!!
Wat ik zaterdag niet hebt
gezien of gevoeld, wat een traan om jou
bedoeld.
Ik hou meer van jou dan verwacht, echter
op een ding had ik me niet bedacht. Dat ik je
ergens tekort aan zou doen, liefde kan je niet
kopen al heb je nog zoveel poen.
Heb alsjeblieft gin medelijden met mij, al
kreeg is soms het gevoel dat je liever vrij zou
zijn. daaro, zou je onze liefde niet meer
willen, ga dan geen onnodige tijd verspillen
Eens was ik gelukkig, vrolijk en blij, maar
alles lijkt nu zomaar ineens voorbij. Woorden
schieten mij dan ook tekort, nu mij wereldje is
ingestort. Als ik terugkijk op mijn hele
verleden, zie ik alleen nog maar ellende. Niets is er
nog over vanmij, zoals ik mijzelf vroeger toch
altijd kende.
De dag waarop ik jou ontmoette is dan ook de
mooiste uit mijn hele leven.. Het had zo mooi
kunnen zijn, als ik gevoom mezelf was
gebleven. Eindelijk dacht ik gelukkig door het
leven te kunnen gaan, maar in plaats daarvan
heb ik jou alleen maar veel verdriet en pijn
aangedaan!!!
Ik heb mijn eigen leven vergald en daarmee ook
een mooie toekomst me jou verknald. Alles wat
me lief was, heb ik juist veloren laten gaan,
maar in mijn dromen zal een mooie toekomst
met jou nog blijven bestaan.
Nooit eerder voelde ik zoveel pijn
vanbinnen. Ik moet door, maar weet niet
waar te beginnen.
In mijn oog de glinstering van een traan
een traan omdat je bij me ben weggegaan
Het is nacht en buiten is het stil, ik heb het
koud en alles lijkt zo kil Door mijn raam zie ik
de sterren aan de hemel staan, waarom
heb ik dit mezelf aangedaan?
Nu wet ik pas echt wat er met een gebroken
hart word bedoeld, nog nooit eerde heb ik
zoveel pijn gevoeld. Slapeloze uren, hoelang
gaat dat nog duren. Slapeloze nachten, dat
had ik toch kunnen verwachten.
Als ik kijk naar de maan, is het net of ik jou
naam daarin geschreven zie staan. Ik sluit
mijn ogen en probeer het aan te raken
misschien dat dat mij nog een beetje vrolijk
kan maken. Maar ik staat tegen het raam en
verdwenen is jou naam.
alles wat ik wil, is weer dicht bij jou zijn,
maar ik zal verder moeten met deze
vreselijke pij. Buiten is het nog altijd even
stil, ik zou je willen bellen ma rik ril. Nog
nooit eerder voelde ik mij zo alleen. Hoe kom
ik hier ooit nog overeen?
Mijn wens is datje op een dag weer al je
liefde met mij zou willen delen. Pas dan zou
mijn gebroken hart weer kunnen helen. Ik
scrhijf jou w naam op het kondens van de
ruiten, terwijl de vogels hun ochtendlied
alweer beginnen te fluiten.
Ondertussen heb ik nog steeds geen oog
dichtgedaan. Maar hopelijk zal het morgen
weer wat beter gaan!!
Ik leerde je kennen, maar moest nog aan mijn
nieuwe situatie wennen.. Het ging me eerst
allemaal iets te vlug, had immer pas een
verleden achter de rug.
Je heelde mijn gebroken hart, en ik maakte
eindelijk een nieuwe strart. De momenten met
jou waren reuze fijn, ik begon weer mezelf te
zijn.
Uiteindelijk wist je mij verliefd te maken, en
diep in mijn hart te raken. Ik leek wel totaal
te zijn betoverd, je had het diepste van mijn
hart veroverd.
Iedere avond bang om slapen te gaan, bang
dat mijn dromen weer toe zullen slaan. ik wil
niet dromen over jou en mij, er bestaat geen
jij en ik, dat is over en voorbij.
ik wil aan jou niet herinnerd worden, (niet boos bedoelt) zodat
mijn gevoelens voor jou snel worden geblust,
dus als ik voortaan slapen ga.. Laat me dan
a.u.b met rust!!
Alles geprobeerd om voor mezelf door te
gaan, mar de tijd lijkt te hebben stilgestaan.
warom blijf ik toch steeds hangen in het
verleden, ik wil zo graag genieten van het
heden.
Wat moet ik van de toekomst nog
verwachtten, wist ik maar waar ik heen kom
met mijn gedachte.
het is al nacht, en ik voel me zo alleen, mijn
hart onrustig, maar waar moet ik heen.
Vrolijk en gelukkig zijn, dat is al wat ik vraag,
waarom verdwijn die donkere wolk dan zo
traag?
Kwam er maar een eide aan deze strijd, strijd
van toekomst en verleden tijd.
Kon iemad mij maar zeggen wat ik hiermee
aan moet, want al die gedachten en
verwarringen doen mij echt geen goed.