Ik kras, ik snij,
Niemand die het merkt, want ik doe blij.
Maar diep van binnen is het een puinhoop,
Waar ik al jaren mee rond loop.
Gewoon woorden, uitgesproken door een stem,
Maken me nu, zoals ik ben.
Scheldwoorden en kwetsingen zat,
Maar een echte vriendin heb ik nog nooit gehad.
Nu heb ik vriendinnen, maar de kwetswoorden blijven komen,
En de tranen die ’s nachts over mijn wangen stromen.
Ik kras en ik snij,
Niemand die het mag weten, dus ik doe blij…..