de pijn van een moeder
die haar kind verliest
de bang voor de toekomst
van iemand die zijn vriend verliest
het streven naar geluk
na het verliezen van een ouder
het gebeurt alleen maar aan anderen...
maar toch gebeurt het elke dag
de pijn zal nooit veranderen
en toch is het iets dat niet mag
waarom willen mensen niet meer leven
en worden kinderen doodgeboren
waarom kan je geen afscheid nemen, ook al duurt het maar heel even
waar ga je heen? wordt je ergens herboren?
met de angst van het onbekende
wou ik dat mijn leven oneindig verlengde
dat niemand meer moesten gaan
en kinderen zo'n dingen niet moesten proberen te verstaan...