Is de herfst nog mistroostig en oprecht,
verzuchten de meesten in mineur
maar het is de radicale ommezwaai die zich in de
donkere dagen van ons meester maakt. Want met kerst zijn
de kerkbanken drukbezocht, etalages leeggekocht
Keuze tussen profetisch dan wel proletarisch,
mij de les laten lezen uit dat dikke boek
maar hoe verder ik ga, hoe dieper ik val
hoe meer ik weet en hoe minder ik begrijp
de Bijbel of das Kapital, het maakt geen donder uit
We lijden allemaal aan ons eigen geloof
Ik zou wel willen, maar me niet kunnen geven
Soms zou ik kunnen geloven, maar het niet willen
en wie kan staven dat ik ergens dan wel nergens in geloof
De littekens van welke religie dan ook, ik wis ze uit, voordat het geschreven woord grip op mij krijgt
en mijn eigen ideeën om zeep helpt