Mijn vermoeide lichaam strekt zich uit,
handen grijpen wat om zich heen,
versuft dringen geluiden tot me door,
de eerste tram, een verdwaalde auto
ik voel de warmte naast me in bed,
een voldaan gevoel van tevredenheid,
kroegen lopen langzaam leeg,
zelfs de laatste gasten gaan naar huis
zondagochtend bijna half zes,
nu pas merk ik dat je er niet meer bent,
‘k voel me eenzaam en verlaten,
als de stad die langzaam wakker wordt