Waterland ontwaakt
De mist nog lui over het land
nog niet van plan zich op te lossen
de oevers van het meer
liggen nog gehuld in nevels
de rietkraag om het water
verbergt een groot geheim
en als je heel goed luistert
hoor je het mysterie weer
de donkere spiegel van het water
weerkaatst het vroege ochtendlicht
en dat verandert van diep-donker
naar een zacht vloeibare tint
als de prille dageraad
het gras met parels heeft bekleedt
als spinrag vol met diamanten
de heggen om de akkers tooit
wanneer waternimfen zweven
in het jonge tere licht
sta ik op blote voeten buiten
geniet ik van het leven
alle zintuigen staan scherp
en mijn ogen genietend, dicht
17 september 2003