een druppel vocht als object
boeide vandaag het oog niet
gedachten zwermen, buiten
ontvluchten het steriel
naar ademende warmte
gisteren draaide de wereld links
nu onderbroken rechts
met een splinter vreugde, buiten
in wetenschap dat wetenschap
niet meer zaligmakend is
van organische stof ken ik de taal
het rumoer van scheppen
van leven herontdekt, buiten
in de klank der herkenning
sta ik nu in’ t midden van niets
stil te luisteren naar jouw stem,
buiten
victor ruhlmann: | Donderdag, augustus 28, 2003 00:38 |
Een stem is leven en rust die tijdloos niet verandert. | |
victor ruhlmann: | Donderdag, augustus 28, 2003 00:38 |
Een stem is leven en rust die tijdloos niet verandert. | |
Steven Vermeulen: | Dinsdag, augustus 26, 2003 19:06 |
ach, af en toe eens andersom draaien breekt toch weer even de sleur. Eens de zon zien opkomen waar ie is ondergegaan, wat is daar nou mis mee? | |
Theo van de Wetering: | Dinsdag, augustus 26, 2003 00:24 |
mooi, sheen | |
arie: | Maandag, augustus 25, 2003 16:12 |
Weemoed leeft in me op bij zoveel stille schoonheid.. Knufff Arie |
|
Erna Muermans: | Zondag, augustus 24, 2003 18:19 |
prachtig neergezet een gedicht met betoverende woorden heerlijk liefs Erna |
|
aseos: | Zondag, augustus 24, 2003 16:57 |
want wie wil nou witte handschoenen aan als je het gras kan aaien? Schitterende beelden schep je weer...Kus soesa | |
gunther vandenberghe: | Zondag, augustus 24, 2003 10:38 |
Sta ik nu 't midden van niets stil te luisteren naar jouw stem (is een gedicht op zichzelf) krijg hierbij een melancholies gevoel Knipoogje van mij |
|
pramodah: | Zondag, augustus 24, 2003 10:18 |
alchemist moest het zijn...dat komt er van zo laat op te blijven....:$ | |
free: | Zondag, augustus 24, 2003 09:43 |
je kreeg een bevestiging, van iets dat je al wist de pijn kon je al.... en je droomd nog steeds van de stem die je zo graag wilt horen.... natuurlijk en vrouwelijk.... een moeder ben je, word je niet...weet je nog sta in het midden van alles, 'jezelf' ik dacht de juiste freaquenzie gevonden te hebben ;) liefs free |
|
sunset: | Zondag, augustus 24, 2003 00:32 |
Zolang je jezelf niet buiten sluit, en je eigen 'binnen'stem kunt blijven horen ... Er 'staat'meer dan alleen maar iets mooi. Vol gevoel-gevoelvol verwoord. Liefs / sunset |
|
Rep: | Zondag, augustus 24, 2003 00:31 |
ondanks dat ik niet zingen kan ..... | |
pramodah: | Zondag, augustus 24, 2003 00:16 |
overweldigend mooi het lijkt wel de smeltkroes van de algemist en doet me aan merlijn denken ;) | |
Benjamin de Rooy: | Zondag, augustus 24, 2003 00:12 |
wow.... zeer mooi geschreven! Boeit van de eerste tot en met de laatste zin! |
|