Het is alweer even geleden..
jij bent weg gegaan zonder afscheid..
zonder iets te zeggen..
niemand wist ut
niemand had ooit gedacht dat ut
zo snel kom gaan..
van de ene op de andere dag was je er nie meer
die lege plek waar jij moest zitte
werd niet gevuld...
wij zagen jou niet meer met je vrolijke lag..
zomaar was je weg gegaan..
weg gegaan zonder afscheid..
Waarom moest je gaan..
Waarom kon je niet nog even blijve..
Zo veel vrage spoke rond in me gedachten..
vrage zonder antwoorden...
Zomaar ben je van ons afgenome...
Geen afscheid,vaarwel of tot ziens..
je zal altijd een speciaal plekje in mijn
hart blijven houden...
(dit is voor een klasgenootje geschreven
die op 06-02-2003 van ons is heengegaan)