Elke ochtend streelde ik door je zachte haren
Dat deed ik al weer zo’n vijf jaren
Elke ochtend als ik je mocht ontmoeten
Keek ik recht in je ogen om je te begroeten
Onze relatie was zacht, zakelijk en toch intiem
Hartstocht kenden we niet, die was miniem
Toch als ik je streelde kreeg jij de kriebels
Je wilde steeds meer dat zag ik aan je wiebels
Elke avond als ik weer naar huis toe kwam
Lag je op me te wachten je leek wel lam
Zodra onze ogen elkaar weer zagen
Gaf ik je een vinger om op te knagen
Mijn gevoelens voor jou draag ik met me mee
Een nieuwe kopen, dat doe ik niet, nee
Stampertje, het leven met jou was heel fijn
Je blijft voor altijd mijn lievelingskonijn