Wat Je Me Heb Aangedaan Doet Mij Heel Veel Pijn.
Het Had Niet Zo Moeten Zijn.
Ik Ga Nu Door Een Hel Van Verdriet.
Ik Heb Het Idee Dat Jij Dat Niet Eens Ziet.
Ik Wil Niets Liever Dan Jouw Meisje Zijn.
Maar Dat Kan Niet En Dat Doet Zo Pijn.
Je Zei Altijd: Je Bent Alleen Van Mij.
En Ik Heb Je Genomen Zoals Je Bent.
Maar Het Lijk Wel Of Jij Dat Zinnetje Nooit Heb Gekent.
Ik Geloofde Echt Daarin.
Bijna In Alle Dingen Die Je Zei:
"Je Bent De Ware Voor Mij"
Maar Ik Had Het Weereens Mis.
Elke Keer Als Ik Denk Dat Een Jongen Goed Voor Me Is.
Daar Was Ik Echt Zeker Van Deze Keer.
Maar Dat Bleek Niet Zo Te Zijn Bedenk Ik Me Steeds Weer.
Ineens Op Een Dag Heb Je Alles Bekent.
Toen Was Je Niet Meer De Jongen Die Ik Dacht Te Hebben Gekend.
Je Zou Eens Moeten Voelen Wat Ik Nu Voel.
Misschien Dat Je Dan Begrijpt Wat Ik Bedoel.
Ik Mis Je Stem Aan De Telefoon.
Ik Mis Je Helemaal Als Persoon.
Je Weet Hoeveel Je Voor Me Betekend.
Je Weet Dat Ik Van Je Hou.
Vorige Week Zei Je Dat Je Van Me Hield.
En Nu Weet Je Dat Niet Meer Zo Gauw.
Heb Je Ooit Echt Van Me Gehouden?
Daar twijfel Ik Nu Aan.
Over Mijn Wang Rolt Een Traan.
Wat Heb Ik Toch Fout Gedaan?
Is Het Echt De Vrijheid Waarvoor Je Bent Gegaan?
Ik Heb Zo Vaak Gezegt Kwets Me Alsjeblieft Niet!
Maar Dat Deed Je Toch En Dat Doet Mij Zo'n Verdriet.
Ik Hoop Dat Ik Ooit De Goede Jongen Tegenkom.
Eentje Die Echt Van Me Houd.
Ookal Heb Ik Nu Het Idee Dat Dat Nooit Meer Gebeurt.
Omdat Ik Nu Helemaal Niemand Meer Vertrouwd.
Ik Zal Altijd Blijven Hopen.
Dat Je Eens Van Mij Zal Zijn.
Ookal Is Die Kans Heel Klein.
Ik Wil Wel Contackt Houden En Kijken Hoe Het Veder Gaat.
Ik Denk Dat Je Me Ook Niet Wilde Kwetsen,
Tenminste Op De Manier Waarmee Je Tegen Me Heb Gepraat.
Je Moet Weten Dat Ik Je Nooit Helemaal Zal Vergeten.
Je Krijg Een Speciaal Plekje In Mijn Hart.
Ik Mis Je...