Ik kniel, ik buig en aanbid jouw voeten
ik kus ze ik raak je tenen aan ik zondig
vergeef je me
Heiligdom van vrouwelijkheid jij bent
meer dan kathedralen ooit aan schoonheid
bezaten
Afgodsbeelden van jouw lichaam uitgehakt
in marmer zodat jouw witte borsten
extra glimmen
Geef mij dan een poetsdoek en ik zal
de steen laten stralen alsof er binnen
in een lichtje brandt
Hier word ik begraven in jouw gewelf
onder jouw koepel jouw dak ons huis
jouw hand
Brengt meer voldoening dan een priester
die miswijn drinkt achter het altaar
jouw vingers tenger
Als ik de macht had zou ik volkstammen
oproepen God te bedanken dat hij jou
ooit maakte
´En toen was er Rocio´ zei hij en zo
het geschiedde, nooit meer een reden
om treurig te zijn
Azra il: | Donderdag, januari 31, 2008 19:26 |
prachtig geschreven, verbaasd dat nog niemand gereageerd heeft.. heel mooi:) succes verder, groet |
|
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 10 augustus 2003 | ||
Thema's: |