just me
Ik wist wie je was
en toch niet
ik zag je
maar ik kende je niet
tot die dag
die dag die alles veranderde
je sprak me aan
we praten en lachten
na een paar weken
liet je me zien wat liefde was
je liet me het geluk
dat bij liefde hoort zien
maar je zweeg
over welke pijn het ook meedraagt
Ik liep op wolken
en jij volgede mij
Maar het kon nie blijven duren
je liet me de pijn
van liefde zien
ik kon niet
ik mocht niet wenen om jou
was je dat wel waart
wekenlang hoorde ik niets van je
tot ik je terug zag
heel toevallig
je liep me voorbij
zei hallo en verdween weer
ik rende naar huis
en weende
weken
maanden ...
en toch niet
ik zag je
maar ik kende je niet
tot die dag
die dag die alles veranderde
je sprak me aan
we praten en lachten
na een paar weken
liet je me zien wat liefde was
je liet me het geluk
dat bij liefde hoort zien
maar je zweeg
over welke pijn het ook meedraagt
Ik liep op wolken
en jij volgede mij
Maar het kon nie blijven duren
je liet me de pijn
van liefde zien
ik kon niet
ik mocht niet wenen om jou
was je dat wel waart
wekenlang hoorde ik niets van je
tot ik je terug zag
heel toevallig
je liep me voorbij
zei hallo en verdween weer
ik rende naar huis
en weende
weken
maanden ...
Reacties op dit gedicht
| nirvgirl: | Dinsdag, augustus 05, 2003 20:49 |
| als het gegaan is zoals jij zegt, dan is die persoon jou tranen niet waard! Je moet niet met je laten sollen hoor, ik weet dat het allicht hard klinkt, maar de liefde is veel te mooi, als je erdoor gekwetst wordt, dan denk je plots dat de liefde niet meer mooi is. Jij bent gekwetst, maar ik hoop dat je heel gauw kan stoppen met wenen, want dat verdien je niet. Heel mooi omschreven gedichtje trouwens. | |
Over dit gedicht
| Auteur: maaiketjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||