Ik Zat Te Wachten Op Een Telefoontje Van Jou,
Maar Kreeg Iets Te Horen Wat Ik Nooit Horen Wou...
Je Vader Aan De Lijn,
Hij Vertelde Me Dat Jullie Er Niet Meer Zijn...
Jullie Hebben Deze Wereld Verlaten,
En Veel Mensen Met Heel Veel Verdriet Achtergelaten...
Als Ik Niet Had Gezegd Dat Ik Vond Dat Jullie Moesten Gaan,
Waren Jullie Niet Zo Ver Hier Nu Vandaan...
Jij Zou De Band Met Je Vader Weer Opbouwen, En Martine Ging Voor Haar Rust Mee.
Ik Overtuigde Je Dat Je Moest Gaan, En Had Gezegd Dat Het Ook Beter Was Voor Martine Dat Ze Even Rust Zou Krijgen Daar,
Maar...Waarom Voel Ik Me Dan Zo Raar...??
Ik Weet Dat Het Mijn Schuld Is Dat Jullie Verongelukt Zijn,
En Dat Doet Me Verschrikkelijk Veel Pijn...
Voor De Wereld Zijn Jullie Dood,
Maar In Onze Harten Leven Jullie Voort...!!
-Lieve Maria En Martine, Ik Mis Jullie Verschrikkelijk Net Als De Rest Van Onze Vrienden...Kunnen Jullie Me Alsjeblieft Vergeten Dat Jullie Door Mijn Schuld Niet Meer Verder Kunnen Leven? Ik Mis Jullie En Ik Van Jullie Lieve Meiden...!!-