Ik hou het niet meer vol
Door dat verstoppertje spelen
neemt mijn glimlach
mijn leven in handen
Zonder het te willen
verschijnt hij rond mijn mond
die liever zou vragen
'Hoe doen jullie dat
zo oppervlakkig vrolijk leven?
Hebben jullie dan een orgaantje meer
om je gedachten uit te schakelen?'
Mijn stem die liever zou schreeuwen
Help me
moed te vinden
om uit deze warboel te raken
Verjaag die angst
te ontgoochelen en ontgoocheld te worden
Geef me de kracht
niet steeds verder in mezelf weg te kruipen.
Maar ik lijk het niet langer voor het zeggen te hebben.
Mijn glimlach heeft nu de touwtjes in handen.