Mag God mij verlossen
de draden van mijn rafelige rok afknippen
antwoorden ze zacht naar een
gesprek met hem
Hij,hij ziet toch alles
ook dat je in mijn billen kneep
en loenste naar andere vrouwen
engerd dat je bent
Mag God mij verlossen
van de smerige gedachtes die
zich nou meester maken in mijn brein
Hoe zou ik je toch gaan schilderen
naakt met een peer of een appel
op je schaamstreek
Of of zou ik toch je borsten
wat vetter aanzetten
wat vindt jij mooi
Zeg het me zeg het me je zwijgt
al zolang
Mag God mij verlossen
het donker uit mijn hart wegnemen
zijn kussen over de mijne zweven
En,en dat we samen
in een zweefmolen
het landschap kunnen bewonderen
waar bloemenpracht en golvend water
elkander voor een keer aanraken
Om, om een pas de deux te maken