je huist in pluizen wol
je huist
in pluizen wol
het uitzicht stoffig
en je hoofd is overvol
de zachte draden
haken niet van binnen
laten zich niet spinnen
en tot garen klaren
je wilt weven
het leven in patroon
vorm en kleuren naar
het dagelijks gebeuren
het pluizen maakt je dol
de rode draad is al versleten
dagen zijn aan het vertragen
omdat de uren niets meer weten
wil melker
17/06/2003
NooR: | Dinsdag, juni 17, 2003 21:25 |
Een draad die niet breekt wordt ergens wel weer dikker. kus NooR |
|
Erna Muermans: | Dinsdag, juni 17, 2003 18:48 |
hoop mijun draad niet te verliezen.... weer mooi neergezet wil Erna |
|
waterval: | Dinsdag, juni 17, 2003 16:45 |
hopelijk raak ik mijn rode draad nooit kwijt(ook al raakt hij versleten..),.....maar dat weet men natuurlijk nooit....... mooi gedicht..... |
|
free: | Dinsdag, juni 17, 2003 09:06 |
wat een wollebol die spinser....... ik haak er maar een punt aan als geitenbreier lekker wollig wil ;) liefs free |
|
DrieGeetjes: | Dinsdag, juni 17, 2003 07:34 |
Mogguh, Wil! Het lijkt wel alsof iemand zich verveelt. Hoop iig dat jij je niet verveelt vandaag, ik anders niet. *GRIN!* Toedeloe and have a nice day! Jo. ;o)x |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 juni 2003 | ||
Thema's: |