Het is weer ochtend en ik kijk uit het raam.
Was het maar weer avond ,want ik verlang zo naar de maan.
Dat ene moment geeft mij rust en kracht,
Dat ene moment is wat mijn pijn verzacht.
Kijkend naar de maan,fluister ik in gedachten jouw naam.
Ook jij bent zo dichtbij,maar toch ook zo ontzettend ver bij mij vandaan.