Al je papieren waren verkreukeld
je gezicht
sprak iets van ontroering uit
overdag was je mooi
maar 's nachts was je nog veel knapper
Bossen rode rozen lagen
op je buik
zo stevig vastgehouden of je wilde
zeggen
Wil je me wil je me liefste
wandel dan met mij mee
door het land van schaduw en
van leven
En,en ( laat de nacht toch verder slapen)
geef me dan toch alsjeblief
de sleutel van je hart
ach mijn lief zoenen,tranen geef
ik je voor even
Hopende dat het ijs
wat op de meren lag
ontdooit zodat ik voor
een momentje je lieve lach weerzie
Zullen de bonbons in de doos
met kersensmaak ooit mijn mond
bereiken
Als ik denk aan je lippen
van puur chocola
Toe god, toe god laat me alsjeblief
niet langer dwalen over het verlaten land
en neem me,of schenk me haar liefde
Maar verlos me alsjeblief van de eenzaamheid
zodat ik nog genoeg tijd over heb
om mijn versleten kleren op de kapstok te hangen
En een laatste woord naar haar te schrijven
Verlos me van het lijden
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 10 juni 2003 | ||
Thema's: |