pijn
Nu lig ik hier te huilen in een hoekje
En zelf weet ik niet precies waarom
Maar telkens als ik in je ogen kijk dan weet ik
Je wordt nooit van mij
Ik weet nog goed hoe je men hand vasthield
Ze rustte zachtjes op je lichaam
Maar als je dan de feiten terug bekijkt dan weet ik
Je wordt nooit van mij
Het is gewoon onmogelijk
Er zijn te veel obstakels die niemand overwint
Maar ik ben bereid je men liefde te geven
Al weet ik dat jij er niet zo over denkt
De gedachte dat ik in je armen lag houd me overeind
Maar de waarheid doet zo’n pijn
De vraag is : kan ik die pijn overwinnen
En zelf weet ik niet precies waarom
Maar telkens als ik in je ogen kijk dan weet ik
Je wordt nooit van mij
Ik weet nog goed hoe je men hand vasthield
Ze rustte zachtjes op je lichaam
Maar als je dan de feiten terug bekijkt dan weet ik
Je wordt nooit van mij
Het is gewoon onmogelijk
Er zijn te veel obstakels die niemand overwint
Maar ik ben bereid je men liefde te geven
Al weet ik dat jij er niet zo over denkt
De gedachte dat ik in je armen lag houd me overeind
Maar de waarheid doet zo’n pijn
De vraag is : kan ik die pijn overwinnen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: brittie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||