Einstein
Wat weet ik nou van liefde
Toch helemaal geen ene moer
Van dat dat ik jouw mijn eeuwige liefde zwoer
Wat weet ik nou van liefde
Van die ene blik in je ogen en mijn hele lichaam beeft
Wat weet ik nou van de pijn die het geeft
Wat weet ik nou van liefde
Van dat ik altijd met jouw tussen de wolken wilde zweven
Van de leegheid die ik nu voel in mijn leven
Wat weet ik nou van liefde
Van je glanzende haren en je lieve glimlach
Van morgen wacht mij weer een lange lege dag
Wat weet ik nou van liefde
Van de betekenis van Brian Adams of van Ghost
Van hoe ik zachtjes je ogen kust en hoe ik je liefkoos
Wat weet ik nou in godsnaam van liefde
Van alle tedere momenten in elkaars armen
Van de kou, zonder jouw om mij te verwarmen
Wat weet ik nou van liefde
Van het deel van mezelf dat ik nu mis
Dat geen vrouw dat kan vervangen, hoe mooi ze ook is
Wat weet ik nou van liefde
Kan iemand mij vertellen, wat is liefde waard
Al die mooie momenten, en van de pijn die het achterlaat
Wat weet ik nou van liefde
Mischien zou je een filosoof moeten zijn
Of iemand met de kennis van Albert Einstein
Mischien zou je het dan kunnen weten
Ondek ik een formule die mij haar laat vergeten
Altijd dacht ik dat liefde is moois zou wezen
Ik vraag me af of deze wond ooit nog zal genezen
Wat weet ik nou van liefde, echt, geen ene moer
het enige wat ik mij nog herinner is dat ik jouw mijn eeuwige liefde zwoer