Ik loop,
tussen de bomen,
wachtend op wat mij,
tegemoed gaat komen.
Blaadjes dwalen,
op de grond neer.
Mijn hart is gebroken,
doet zo ontzettend zeer.
En waarom?,
ik weet het zelf niet.
Mijn echte IK is verdwenen,
ik zit vol ongeluk en verdriet.
Kan ik nou nooit,
eens iets goed doen?.
Moet ik nog lang wachten,
op jou zoen?.
Je pakt mij op,
en gooit mij weg.
Ik heb alles al meegemaakt,
geluk en heel veel pech.
Voordat ik met,
leven begon.
Wist ik al,
dat ik het niet won.
Dus wil ik,
nog wel strijden?
Ik ben het zat,
ik wil mijn problemen vermijden.
Niemand die mij nu,
nog tegenhoud.
Ik zou straks rondvliegen,
als een engel met een hart van goud.
Leg jezelf erbij neer,
en beloof mij dat je wacht.
Ik kom je snel opzoeken,
de hemel heeft mij nu in z'n macht...