Als de bel van zich laat horen
waait alles door elkaar
raakt regen de grond
slaat alles wat het raakt
met een lichte geur van wierrook
jagen gedachten op elkaar
geven licht de kans niet
voor in te grijpen, maar
straks weerklinkt het lied
dansend, zwevend en onbereikbaar ver
laat de muziek me horen
daar blijft het bij, want
wie ziet er nou die ene ster
bij de vroege ochtendglore?
Auteur: karin jansen | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2003 | ||
Thema's: |