Het eerste gedicht heb ik ander half jaar geleden geschreven voor mijn vriend, omdat ik me zo goed voelde..
Het 2e gedicht, wat ik nu ga schrijven, is over mijn gevoelens en gedachten over me vriend..


Masker...


Door jou zet ik mijn masker af...
En geef ik mijn echte gevoelens bloot...

Door het contact met jou kom ik, diep van
binnen terecht bij onverwerkte pijntjes...

De pijn uit het verleden van angst voor afwijzing
en om weer te gaan geven om iemand...

Onzekerheden en twijfels of het geluk ook voor
mij is weggelegd...

Het is zo vreemd dat ik iemand heb gevonden waar
ik voor het eerst helemaal mijzelf bij durf te zijn....

Ik geniet van je aandacht en je warmte, en je liefde.
Eindelijk kwetsbaar durven te zijn...
En alle bange gevoelens er maar gewoon te laten zijn...

Vertrouwen hebben in mijzelf en weten dat ik er mag zijn....
Door jou zet ik mijn masker af,,, en durf ik de
confrontatie aan te gaan,,, wat er allemaal
diep van binnen leeft....

--------------------------------------------------------

Mijn masker trek ik weer op mijn hoofd...

De masker die ik anderhalf jaar geleden af gedaan heb, zet ik nu weer op.. Ik kon mijn gevoelens helemaal bloot geven aan je, maar dat is nu veranderd, ik ben weer terug bij af...

Door in contact met jou te komen, weet ik niet meer wat ik wil... Jah ik wil gelukkig worden, maar hoe? Zo op deze manier kan dat niet!

De onzekerheid en twijfels groeien weer op, als het geluk wel voor mij weggelegt is..

Je hebt me pijn gedaan, niet een keer...Maar vaker,
Die drugs kon je waarschijnlijk niet voor goed laten staan, om verder met mij te gaan..

Na de eerste keer, wist je wel meer...
Ik wou het niet, Ik was er op tegen dat wist je maar al te goed... Je wist ook, nog 1 x en het is over...

Toch weer... gebeurde het.. en daarna nog een keer
En dan vertel je het me, en wil je praten...
Denkend aan het einde, luister in naar je...
Waarom je het weer deed, Dat sloeg gewoon nergens op!
zo'n excuus kan gewoon niet, Je wou het niet maar deed het toch, Je houd toch van me zei je?

Je wil me niet kwijt hoor ik, Steeds denk ik aan al die keren, Dat je misbruik gemaakt hebt van mijn vertrouwen en geloof in jou...
Ik wil verder met je, maar hoe kan dat zonder vertrouwen, want die zijn geschaad door jou...

Waarom doe je me dan zoiets aan tot 3 maal toe, verdien ik het niet? Zeg het me, Ik wil verder.. maar weet niet hoe...

Ik wil alleen maar gelukkig zijn in me leven, samen met jou..
Maar waarom gebeurt dat niet, komt dat omdat ik te lief ben, te goed ben voor ieder mens, omdat ik niemand pijn doe, moet ik maar pijn gedaan worden?

Zeg het me, ik verwijt me zelf alleen maar dingen...!!!

We hebben 12 mei, 2 jaar ! steld dat dan niets voor?

Zeg het me, ik wil verder...!