- rothumeur -
's Morgens om acht,
terwijl ik je totaal niet had verwacht,
klop je een paar keer op de deur,
want je weet, ze heeft een rothumeur.
En dat is waar,
maar het gaat weg,
als ik jou aanstaar.
De deur deed je open,
een glimlach op je gezicht,
je ogen naar mij gericht.
Geen rothumeur deze keer,
want ik wist dat jij het was die naast me stond,
je lippen raakten mijn mond.
Je nestelde je naast me,
je koude handen op mijn warme buik,
je ochtendsigaret die ik nog ruik.
Af en toe nog een zucht,
omdat je vele kilometers had overbrugt,
om bij mij te zijn,
want je weet, dat vind ze fijn.
- IK ZIE JE GRAAG SCHAT VAN ME -