Ik lig in de kist
en is er niemand die me mist
jullie zijn alleen maar blij
eindelijk een leven zonder mij
jij bent nu samen met een andere meid
dat wou je al eigenlijk de hele tijd
alleen nu doe je mij geen pijn
kun je gewoon altijd bij haar zijn
maar hoog in de hemel staat een fonkelde ster
die ziet alles ook al staat zij nog zo ver
zij ziet hoe jullie gelukkig leven
elkaar liefde geven
huilend ziet zij dat alles aan
nu beseft ze dat ze nooit had moeten gaan
in zijn armen had ze kunnen blijven
hij had de pijn vast wel kunnen verdrijven
maar nu is ze enkel een ster die niet wordt gemist
en uit iedereens geheugen is gewist
zelfs dat van haar schat
die meteen een ander had
zij had nooit moeten gaan
nu lijdt ze elke dag opnieuw dat bestaan
toekijken hoe haar schat een ander heeft
ze verlangt ernaar dat ze nog leeft
maar door haar eigen fout
blijft haar verlangen enkel een droom, een droom waarin haar schat nog van haar houdt