wij samen met ons twee dit had niemand ooit gedacht
zelf had ik er van gedroomd maar nooit iets van verwacht
ik kan niet meer zonder jou, ik zou mijn leven voor jou geven
al geef ik nu graag toe, dit is poëtisch overdreven
liggend in jouw armen staat de tijd volledig stil
kan ik alleen nog aan jou denken, heb ik alles wat ik wil
in alles wat ik je zeg, zit mijn liefde voor jou verdoken
natuurlijk is dit enkel waar, poëtisch gesproken
jij bent de bron van mijn geluk, het voedsel van mijn ziel
jij bent de motor in mijn leven, de spaken van mijn wiel
in het donkerste der dagen geef jij mij het nodige licht
doch is dit alleen geloofwaardig in een poëtisch gedicht