De beelden gaan wat vervagen
in de loop der jaren
maar de herinnering aan mijn ouders
blijf ik in mijn hart bewaren.
Ik vertel vaak over vroeger
hoe het was als kind
hoe ik door hen beide
ben opgevoed en bemind.
Men kan er geen beelden bij vormen
geen gezichten erbij zien
maar door mijn enthousiasme
voelt men vast wel de liefde misschien.
Het respect voor mijn beide ouders
is nog steeds heel diep en groot
want in mijn herinnering zijn ze springlevend
dus nog lang niet dood.
PeterdB: | Zaterdag, maart 15, 2003 22:14 |
Heel mooi, dat je zo over je ouders kunt schrijven; een fijne herinnering aan ongetwijfeld fijne mensen. | |
Ria Overwater: | Zaterdag, maart 15, 2003 11:33 |
'k Voel het net zo! Prachtig beschreven... Liefs Ria |
|
koelemij,harold: | Zaterdag, maart 15, 2003 10:27 |
als of ik me zelf lees enorm mooi Door |
|
free: | Zaterdag, maart 15, 2003 10:10 |
(*)(-) liefs free |
|
Erna Muermans: | Zaterdag, maart 15, 2003 10:01 |
mooi en met liefde beschreven hier word ik stil van ze zullen het wel voelen ookal hebben ze je ouders niet gekend Erna |
|
Margaritha: | Zaterdag, maart 15, 2003 09:57 |
Mooi geschreven.....de mijne heb ik gelukkig nog......maar ja, voor hoelang dat weet geen mens... Groetjes Margaritha |
|
Auteur: Huting | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 15 maart 2003 | ||
Thema's: |