je kent het gevoel, verliefd zijn,
het uit zich in het gevoel 'blij'
dus waarom kamp ik met onzekerheid?
daardoor voelt het niet als verliefd fijn,
maar voelt het als verliefd pijn....
ik wil dat het verdwijnt, (de onzekerheid bedoel ik daarmee)
ik wil weten waar dit naartoe leid,
heb al te vaak gezeten met de schraalheid
maar schraalheid bracht me in zekere zin naar jou toe,
zonder die treden,
in de trap van m'n leven,
had ik je nooit ontmoet,
ik voelde me toen,
levenloos en levensmoe,
maakte toen die gare cu2 :P
van het een kwam het ander,
en ineens was ik in je armen,
ik was verliefd...
alleen drong het niet helemaal tot me door
dus had het toen nog niet helemaal in de gaten,
maar na een nacht thuis alleen slapen,
begon het langzamerhand in me op te dagen...
ik wil je zien, voelen, horen, ik draai door, ik word gek!
waarom woon je nou zo ver weg?
het liefst zou ik je nu alle aandacht geven maar misschien vind je dat nep,
ik wil niet dat je denkt,
OPROTTEN MET DIE VENT!
maar wil ook niet dat je me vergeet,
wat ik met dit alles aan moet is wat ik nu even niet weet,
het liefst kom ik naar je toe wel meteen
ik wil weten hoe je denkt over deze situatie,
wat wil jij dat er gebeurd? hoe is hoe jij het ziet?
ik denk me klem,
overal waar ik chill hoor ik je stem,
terwijl je er niet eens bent,
ik zie je schim in m'n ooghoeken en ruik de geur die ik alleen bij jou ken
ik ben een trippende skitzo