Onder moeders rok vandaan,
en best wel ver van dr heen gegaan.
Huilend stond ze daar in de deuropening te huilen,
en dacht dat ze het voor mij kon verschuilen.....
Nog 1 keer kijk ik om,
maar dat bleek achteraf best dom....
Me moeder in tranen achterlaten,
ik kan mezelf er wel om haten.......
Nog even breng ik me broer naar zijn vrouw,
mijn grote broer waar ik zoveel van hou....
Zijn ogen zijn rood en nat,
ook ik wil me tranen niet meer bedwingen en ben het zat....
Waar ben ik aan begonnen,
ik heb het echt niet verzonnen...
Toch ben ik wel vaker verhuisd,
maar nooit zover van huis gekuisd.......
Ik hou me eigen voor het is maar 1 uur rijden,
voor mijn moeder en broer voeld het aan als scheiden.....
Gehecht ben ik zeker aan me broer en ma,
maar ik wil verder in me leven en ga me werk achterna....
Op weg naar mijn eigen geluk,
en dat maakt niemand stuk......
Een nieuw leven staat er gedrukt en geschreven,
toch blijf ik soms dat kleine meisje die bang is om het te beleven........