Soms gaat het door het leven spartelen moeilijk
En hebben we allemaal een andere kijk
Dat allemaal is billijk
Af en toe gelijk
Het zand van de woestijn waait soms in je ogen
Zelfs bij mensen die op beroepservaring bogen
Mensen die niet alles mogen
Mensen die soms logen
Het water van de zee reikt tot aan je kin
Het gaat niet meer in je gezin
Je wil vluchten, de wijde wereld in
Zwemmen zoals een zeemeermin
Maar wanneer de hemel tot in je longen gaat
Heb je ineens weer meer praat
Een dikke levensdraad
Een engel met een grote maat
Je stem reist over de bergen
Dingen die veel inspanning vergen
Een stem door been en merg en
Waar je vriendschap in kan opbergen
Ogen met een ander gezichtsveld
Waarmee je de ander soms kwelt
Waarmee je vijanden velt
En dingen die je niet zegt, vertelt