Tranen bollen in mijn ogen
Raken traag mijn wang
De tijd zo snel vervlogen
De toekomst maakt me bang
Durf de stap niet te nemen
Bang dat woorden zijn gelogen
De glimlach niet bedoelt wat ze zegt
Ben te vaak bedrogen
Staar niets zeggend in de verte
Ogen kijkend in het niets
Droog langzaam mijn tranen
Weer verloren??
Weer voor niets???
Door onzekerheid bevangen
Laat het over aan het lot
Van binnen verteerd door verdriet
Stiekem verstoppen
Zodat niemand het ziet
Ga langzaan verder
Er niets gebeurt
Niet begonnen
Dus om niets getreurd
coolgirl: | Zondag, november 09, 2003 22:43 |
verstop ut verleden niet maar geef de toekomst ook een kans greeetzzzzzz cool xxx |
|
Jet van keken: | Zondag, juni 29, 2003 14:29 |
Je treurt nooit om niks. Het heeft altijd iets te zeggen of om van te leren. liefs Jet |
|
Monique: | Vrijdag, februari 14, 2003 16:47 |
Wow paul... ik zou dit gedicht geschreven kunnen hebben... Jeetje wat herkenbaar... Weinig gedichten hebben zo goed omschreven wat ik voel... Vooral de zinnen... Weer verloren? Weer voor niets raken me heel erg! Heel erg mooi omschreven! Proberen te genieten van elk moment en niet te veel kijken naar de toekomst... zou dat misschien werken? Heel veel liefs Monique |
|
tim balthazar: | Vrijdag, februari 14, 2003 16:07 |
heel mooi ken ik bovendie ook heel goed groetjes tim |
|
Erna Muermans: | Vrijdag, februari 14, 2003 15:39 |
ooit komt vertrouwen wel terug als binnen is geheeld en verwerkt het heeft geen zin een masker op te zetten ben gewoon jezelf groetjes Erna |
|
Auteur: Paul Willems (Quikkie) | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 14 februari 2003 | ||
Thema's: |