Vannacht heb ik gedroomd,
niet dat ik vleugels kreeg en kon vliegen boven de hoge wolken,
niet dat ik kon zweven op de wind en kon tuimelen door de lucht,
neen dat heb ik helemaal niet gedroomd.
Ik droomde dat je was overleden,
dood ja, door een auto overreden.
Ik geloofde het eerst niet,
ik kon het niet geloven,
ik kon niet geloven dat juist jij, die ik het meeste liefhad, was overleden,
dat kon en wou ik niet geloven!
Maar de feiten waren er en het deed pijn,
het deed verschrikkelijk veel pijn!
Waarom jij, het dierbaarste uit mijn leven,
dat kan toch niet!!
Ik begon te wenen, ongelooflijk fel te wenen,
ik liep weg, maar wis niet waar naar toe,
ik liep weg, want plots ging heel de wereld voor me toe,
weg en alles werd grijs en duister.
Een leegte overviel me,
het was alsof mijn hart was weggerukt en mijn ziel me had verlaten.
En niemand begreep me,
niemand snapte dat jij het dierbaarste was in mijn leven,
niemand, ik was gewoon door iedereen verlaten.
xxx