Liefde is als een bloem,
het begint van niets maar langzaam groeit het,
in de bloeiperiode is ze prachtig
ze leeft van dag tot dag.
Fier in de wortels is de stengel,
dat hij met dit wonder pronken mag.
Maar aan alles komt een einde
zoals ik moest ervaren.
Dat onze bloem wegkwijnde
verloor een voor een zijn blaren.
Het beetje hoop op overleven,
zat nog steeds diep in mij stamper.
Het hart van de bloem om liefde te geven,maar
je merkte het amper.
En toen kwam de dag dat je besloot,
het laatste blaadje te doen verwelken,
en mij achterliet voor...DOOD!!!