Tranen van een bang klein meisje
Kijken mij zo angstig aan
Stellen vragen zonder woorden
Over haar en mijn bestaan
Verdronken ogen door de tranen
Wat heb ik jou aangedaan
Vragen steeds weer zonder woorden
Wat is het doel van mijn bestaan
Ben ik niet jouw kleine meisje
Wat ik dacht toch nog te zijn
Zie ik telkens in haar ogen
Die weer kijken vol met pijn
Waarom is het toch zo moeilijk
Om gewoon een mam te zijn
Zonder steeds weer in haar ogen
Laat me toe ik ben nog klein
Eenzaam kind daar zonder woorden
Voelt goed aan hoe ik me voel
Zonder dat er wordt gesproken
Over de pijn die ik bedoel
Pijn die kwam al lang geleden
Toen ik ooit nog meisje was
Met net als jou verdronken ogen
Zoekend naar wie ik was
Is er dan geen enkel middel
Dat ons helpt een brug te slaan
Tussen haar en mijn gevoelig
Maar een o zo leeg bestaan
Kind, mijn hart, mijn spiegel
Geloof nu maar wat ik je zeg
Ook al kost het erg veel tranen
Hou het vol ik vind een weg
Eens zullen wij samen zeggen
Het is over, weg de pijn
Maar alleen is het wel jammer
Dat jij dan al groot zult zijn
Wat ik hoop als jij dan later
Zelf moeder van een meisje bent
Dat we samen kunnen praten
Zonder dat je tranen kent
Tranen van jou kleine meisje
Dat naar jou komt toegerend
Haar gezichtje opgeheven
Wetend dat jij onvoorwaarlijk haar moeder bent
Zonder pijn en zonder vrezen
Maar met lachen en met gein
Zul jij altijd voor je meisje
Steeds de "beste" moeder zijn