Een talisman voor de slechte tijden
Als de woorden
vervagen in de mist
Kan je me dan zeggen
wat je in je leven mist
Is het de moed, of kracht
dat niet meer bezit
Dat je nu hopeloos
op die ene stoel daar zit
Vertel me wat je voelt
dat ik je kan verstaan
Dat ik je zo misschien kan helpen
naar een iets beter bestaan
Ik weet het is moeilijk
om je woorden te spreken
Maar met ons allen samen
kunnen we deze spiraal doen breken
Die je opgesloten laat
in dat niemandsland
Die je niet verzorgd
alleen maar je ziel en hart verbrand
Zie van binnen naar je hemel
Die de sterren doet verduisteren
Het is niet die stem die je volgen moet
Daar moet je niet naar luisteren
Volg het licht
Van het ene lichtpunt die daar nog schijnt
Dat zijn wij dan als hulppunt
Alleen wat verkleint
Dus volg ons licht
Over berg en dal
Breek dan vrij uit die spiraal
Die hopelijk verdwijnen zal
Hou de moed erin
Ik weet dat je het kan
En mocht het iets betekenen…
Wil ik de rol wel spelen van talisman ;-)
Anouck ( Almost me): | Dinsdag, december 10, 2002 12:34 |
Heel lief en mooi geschreven Dieter. Goeie raad die je daar geeft... Ik ben zeker dat ze ze gaat gebruiken! Liefs, Anouck |
|
Iejoor: | Dinsdag, december 10, 2002 09:50 |
...sprakeloos. Weer zo mooi... Kon dit eveneens maar zo simpel zijn Dieter. Ik weet dat je verlangen groot is, naar het spreken... Bij mij misschien ook, maar het is moeilijk, die vicieuze cirkel uit te stappen. Ik probeer, maar dat gaat eenmaal langzaam...sorry. Dankje lieverd, zo mooi geschreven... liefs chiara. |
|
Auteur: The Slayer | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2002 | ||
Thema's: |