Alsof mijn leven in de steigers moet staan
want telkens storten de sterke muren weer in
als de laatste pannen zijn gelegd
vermoeidheid heeft alle kracht ontnomen
staat er eindelijk een huis
beschermt van de buitenwereld
ervaar je het gevoel in zekerheid
kan het lijstje aan de muur teveel zijn
ik wil niet meer verbouwen
steeds weer nieuwe stenen zoeken
om nog dikkere muren te bouwen
liefde voor het huis heeft grenzen
ik weet niet meer juist te kiezen
welke stenen mijn ziel nog kan verdragen
als ik mijn ogen even sluit
zie ik alleen het huis die ik wilde bewonen
al kent het huis geen dak meer
laat mij mijn dagen slijten
mijn vermoeidheid wil niet meer
wat blijft ben ik
kwetsbaar en minder trots
maar mijn keuze is geen keuze.
17-11-‘02/22:15
zielezusje: | Dinsdag, november 19, 2002 12:49 |
kwetsbaar en minder trots zijn, is toch ook een keuze. Vaak de beste keuze. Soms mag het leven jou even leven. Dan voel je de machteloosheid. Laat je meevoeren op de stroom. Later zul je weten waarom. |
|
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2002 | ||
Thema's: |